Een mooie vrijdag , veel supporters en nog meer stress …
Zo zag de avond er voor mij uit op vrijdag 27 april .
Na lang trainen hebben we de moed gevonden om mee te doen tot het behalen van de TAP .
Woensdag had Enya op de training haar paaltjes nog goed gedaan .
Dus zette ik mijn hoop er op dat ze het vandaag even goed zou doen .
We waren nummer 3 .
Man zenuwen dat is iets raar jong .
We gingen klaar staan , nog eens goed in en uit ademen en gaan met die banaan ( of in dit geval met Enya ) .
Alles ging vlot , de hoppen , de zak , de tunnel , en dan de paaltjes .
Ze schoot er voor mij in , laten gaan dacht ik ; en ja hoor … dat deed ze netjes .
Oef das al goed . De rest had ik ni zo schrik voor .
Oeps een klein foutje , de ver heeft ze de laatste plank omver gesprongen .
Dat was dus mooi gedaan .
Ze stond terug op de tafel , ikke opgelucht .
Dat was dus ne proficiat waard .
Goed gedaan Enyake ..
Nu de Falco nog . Wonder boven wonder heeft hij het ook super goed gedaan .
Bijna geen latten gesprongen .
Weeral fier op onze woefjes .
Koya mocht mee als supporter en dat heeft ze met hart en ziel gedaan hoor .
Gans Turnhout heeft mogen horen hoe hard ze kon piepen als Enya en ik aan het lopen waren .
Nu gaan we recreatief in de agility verder … En heel misschien doen we de thuiswedstrijd , maar daar zal het wel bij blijven .
Puur nog voor de fun trainen .
Super gedaan Enya en Falco
Vanessa en Enya